Galwanizacja – stosowanie w celach leczniczych prądu stałego, nie zmieniającego wielkości o niskim napięciu (do 80 V) przy niedużej mocy prądu (do 50 mA). W chwili obecnej w galwanizacji wykorzystuje się wyłącznie prąd wytwarzany poprzez wyprostowanie i wygładzanie sieciowego prądu przemiennego.
Przechodząc przez skórę prąd galwaniczny napotyka na duży opór naskórka. Na przezwyciężenie tego oporu zużywa się istotna część energii prądu i właśnie w miejscu jej pochłonięcia zachodzą najważniejsze w galwanizacji reakcje. Chodzi przede wszystkim o przekrwienie oraz pieczenie i kłucie pod elektrodami wskutek powodowanej przez prąd zmiany normalnego zestawienia jonów tkanek, pH środowiska, wytwarzania ciepła. Jednocześnie wydzielenie substancji aktywnych biochemicznie, aktywacja fermentów i przemiany odruchowo wywołują wzmocniony dopływ krwi do obszaru oddziaływania. Pieczenie i kłucie wzmacnia się wraz z wzrostem mocy prądu i czasu oddziaływania aż do bólu nie do wytrzymania i oparzeń chemicznych przy długotrwałym puszczaniu prądu.
Wskutek rozchodzenia się prądu w tkankach o wysokiej przewodności elektrycznej i szybkiego zmniejszenia gęstości w głębi tkanek bezpośrednie oddziaływanie prądu zmniejsza się od powierzchni do bardziej głęboko położonych tkanek. Pod wpływem galwanizacji nasila się krwiobieg i krążenie chłonki, zwiększa się resorpcyjna zdolność tkanek, stymuluje się przemiana i procesy troficzne, zwiększa się funkcja wydzielnicza gruczołów, przejawia się oddziaływanie przeciwbólowe.
Prąd galwaniczny, zwłaszcza stosowany w okolicach wątroby, potęguje oddziaływanie koagulantów i przedłuża ich znajdowanie się w organizmie o 2-4 godziny. Efekt potęgowania trwa w ciągu 4-6 godzin po galwanizacji. Oddziaływanie antykoagulantów, przede wszystkim stosowanych w małych dawkach, na tle galwanizacji odwrotnie słabnie i rozwija się w późniejszym (o 30-120 min.) terminie. Galwanizacja potęguje także hiperkoagulacyjne działanie adrenaliny, acetylocholiny, trombiny i histaminy. Prąd galwaniczny zastosowany według metody oczodołowo-potylicznej, przedłuża i potęguje oddziaływanie środków psychotropowych (Haloperidol, Seduxen, Amizylum, hydroksymaślan sodu i in.), zmniejsza liczbę i częstotliwość powodowanych przez nie skutków ubocznych.
Na tle galwanizacji można zmniejszyć dawkę środków odczulających i immunosupresyjnych, ponieważ prąd galwaniczny potęguje ich oddziaływanie, korzystnie wpływa na procesy odpornościowe i ogólną odczynowość.
Wskazania do stosowania galwanizacji: schorzenia i porażenia różnych układów obwodowego układu nerwowego pochodzenia zakaźnego, toksycznego i urazowego (zapalenia korzeni nerwów rdzeniowych, zapalenia splotów, zapalenia nerwów, nerwobóle o różnej lokalizacji), skutki schorzeń i porażenia mózgu i rdzenia kręgowego, opon mózgu, stany neurotyczne, zaburzenia wegetacyjno-naczyniowe, przewlekłe zapalenia stawów pochodzenia urazowego, reumatycznego i metabolicznego i in.